به قلم مدیر سایت
پاسخ اِمید اَشَوَهیشتان (موبد موبدان در قرن چهارم هجری قمری) به پرسشی، نشان می دهد شرط بهره ی کامل از ثواب ازدواج با محرم، دخول است مگر اینکه مرد عذر داشته و نتواند دخول را انجام دهد!
«پرسش:
مردی با نیت "ازدواج با محرم" با محرم مورد نظرش همبستر می شود اما یا به علت کهولت و یا به علت ناخوشی و مرض موفق نمی شود که نیتش را برآورده سازد. در چنین صورتی آیا می توان آن را عمل ثواب "ازدواج با محرم" محسوب دانست؟
پاسخ:
ثواب عمل "ازدواج با محرم" مسلما محرز خواهد ماند چه عملا صورت پذیرد و چه نیت به وقوع نپیوسته ای باشد. اگر به علت ناتوانی صورت نپذیرفته باشد باز هم ثواب آن اثرش را خواهد داشت. آن ازدواج با محرمی که کما هو حقه انجام نپذیرد نمی توان آن را صورت کامل آن ازدواج دانست، اما به خاطر نیت خیری که انگیزه آن بوده، موجب آمرزش فراوان روح خواهد بود.»
منبع:
روایت اِمید اَشَوَهیشتان، ترجمه: نزهت صفای اصفهانی، تهران، نشر مرکز، چاپ اول، 1376، ص 187 ـ 188.
به منظور آشنایی با اِمیداَشَوَهیشتان و کتاب او و مترجم، بر تصاویر زیر که از مقدمه کتاب گرفته شده، کلیک کنید. از سمت راست هردو صفحه در ادامه هم هستند: